NoWhere Columnfestival

Zo. Vanmiddag was weer eens het columnfestival van NowHere. Altijd een feestje. Tientallen jongeren die (gemiddeld) hun stinkende best hebben gedaan op het schrijven van een column. Sommige columns over niets, of over iets heel afstandelijks. Maar anderen met gevoel, rake observaties of heel kwetsbaar. En dat dan ook nog voorlezen voor je klasgenoten en kids van andere scholen. Ga er maar aan staan!

Samen met Ava Mees List mocht ik jureren in de Theaterzaal van NoWhere. De jury was er snel uit. Richaal zette ons op het verkeerde been met zijn column over school. Suggereerde de inleiding dat er een scheldkanonade zou komen over zoiets saais als het volgen van onderwijs, bleek dat Richaal er regelmatig niet alleen de lol van in kon zien, maar zelfs het nut. Kijk, zo kan het ook. Jamie had haar column gewijd aan het fenomeen jongens. “Jongens hebben natuurlijk ook wel pluspunten, maar toch vind ik dat de minpunten altijd overheersen.” Wie er nog aan twijfelde, zag niet alleen aan haar gezicht, maar aan haar gehele fysieke presence dat ze het meende. Ze zijn weerzinwekkend.
Richaal kreeg van ons de prijs voor de beste column en Jamie voor de beste presentatie.

Het was weer een mooie middag.

Onderste steen boven

Schokkend. Voor minder doe ik het niet. Oud-directeuren van Woningcorporatie De Key lijken betrokken bij een schimmige vastgoeddeal in Zeewolde en hebben hun Raad van Commissarissen daarover onjuist of onvoldoende geïnformeerd. De Key heeft aangifte gedaan. Heel keurig zegt directeur Van Harten van de Amsterdamse Federatie van Woningcorporaties (AFWC): “We moeten het onderzoek afwachten. Maar dit soort berichten is slecht voor het imago van de corporaties.”

Ik vind het te weinig. Met de Maserati van Möllenkamp kon je nog denken dat sprake was van een incident, maar nu ligt dat anders. Corporaties moeten niet stil blijven zitten en wachten tot het overgaat in de hoop dat er geen volgend schandaal zal zijn. Ze moeten aan de slag. De Amsterdamse corporatiewereld moet laten zien dat ze integer handelt. Door zichzelf tegen het licht te laten houden door buitenstaanders. Met een grote “zet de ramen open”-actie, waarin iedere corporatie de boeken opengooit voor een externe visitatiecommissie. Door nog duidelijker regels af te spreken over wat kan, mag en moet. En daar jaarlijks in paginagrote advertenties verantwoording over af te leggen. En wat ze nog meer kunnen verzinnen.

Corporaties hebben een bijzondere plek in de stad. Ze zorgen nog steeds voor goedkope woningen voor mensen met weinig geld en investeren in de leefbaarheid van de stad. Ze worden door de stad daarom ook anders tegemoet getreden dan de gemiddelde projectontwikkelaar. Maar dan moeten ze wel van onbesproken gedrag zijn. Zo langzamerhand beginnen ze de schijn tegen zich te krijgen.

Corporaties: doe er wat aan!

Aan de slag!

Na vijf weken hannesen, twee weken heel hard werken en twee weken vakantie wordt dan vandaag eindelijk het nieuwe college van B&W van de mooie stad Amsterdam op het schild gehesen. Het zal tijd worden. Cameron en Clegg deden er een paar dagen over en toen begonnen de Britten zich al zorgen te maken over de bestuurbaarheid van het land. Nou ja, beter laat dan nooit. Ik heb er in ieder geval zin in!

Echt waar, ook met de VVD? Ja, eigenlijk wel ja. Ik zal er nooit een geheim van maken dat het een verstandshuwelijk is. Dat neemt niet weg dat de onderhandelingen prettig en constructief waren en ik bij menig VVD-er dezelfde ambitie heb geproefd als bij mezelf: werken aan de stad, zodat de stad er beter van wordt. Natuurlijk zullen we regelmatig discussie voeren over wat we dan precies moeten doen, maar we zijn er in geslaagd in het akkoord een heel behoorlijke basis te leggen voor vier jaar constructieve samenwerking.

Aan de slag!