09 september, 2007

Buurttafelen

Vandaag de hele dag aan het buurttafelen geweest. In Zeeburg zijn 10 tafels geplaatst (eigenlijk moeten er nog twee komen, maar je moet een keer de opening doen) waar bewoners elkaar kunnen ontmoeten, een spelletje spelen, een goed gesprek voeren, elkaar verliefd in de ogen kijken, nou ja, wat je dan ook maar redelijkerwijs kunt doen aan een tafel in een straat, op een plein of in een park. De tafels zijn allemaal door kunstenaars gemaakt, in overleg met de mensen die er om heen wonen, werken of naar school gaan. Ze zijn allemaal anders en samen vormen ze een soort toegepast gesamtkunstwerk.

Dat de tafels kunst zijn, behoeft geen betoog. Een bijzondere uitvoering, al dan niet gecombineerd met een mooi idee. De een is prachtig opgenomen in het Mien Ruyschplantsoen, de ander wil een medium zijn voor boodschappen die de tafelbezoekers aan elkaar willen doorgeven.

Gesamt, niet omdat de tafels verschillende kunstvormen in zich verenigen (al kun je daar over twisten), maar omdat ze het resultaat zijn van de inspanningen van heel veel verschillende mensen. Neem bijvoorbeeld de tafel aan het Ceramplein. Daarop staan kleine schilderijtjes gemaakt op basis van foto’s die bewoners aandroegen. Foto’s van bijzondere mensen en dingen in hun leven. Zo kun je aan elkaar vertellen over je leven, of samen fantaseren over het leven van de buren.

Toegepast, omdat de tafels uitdrukkelijk zijn geplaatst met de bedoeling bewoners uit te nodigen elkaar te leren kennen. In een stadsdeel waar mensen nog steeds snel verhuizen of waar door groei steeds nieuwe mensen bij komen is dat extra hard nodig. En dan hebben we het niet eens over de vermeende anonimiteit van de grote stad. Of over wij en zij denken in een stad met de meeste nationaliteiten ter wereld.

Ze staan er. Veel mensen zijn enthousiast. Sommigen mopperen en anderen waren een van de tafels alweer met een viltstif te lijf gegaan. Hoort er allemaal bij. Nu moeten we ze ook gaan gebruiken. Mij lijkt het een goed idee in zomerse tijden als dagelijks bestuur onze spreekuren in de wijk bij een buurttafel te houden. En als iedereen nou zo nu en dan zijn dagelijkse ding aan een buurttafel doet, dan gaan ze letterlijk en figuurlijk behoren tot de inventaris.

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Jammer dat alle oude leuningbankjes aan de Van Eesterenlaan zijn verdwenen. Lekker over het water uitkijken is er niet meer bij, op de nieuwe bankjes zit je toch niet echt comfortabel met een tafelblad in je rug.

12:43 p.m.  

Een reactie posten

<< Home