ODEB1-INT26
Deze bijdrage is vervaardigd op ODEB1-INT26. Een van de tientallen pc's in de nieuwe bibliotheek. Bij binnenkomst stonden ze naar me te lonken en ik kon de verleiding niet weerstaan. Maak ik gelijk gebruik van één van de vele faciliteiten van de nieuwe bieb. De geneugten van La Plage op de bovenste verdieping heb ik aan me voorbij laten gaan - bij V&D kom ik ook nooit in de verleiding - maar het uitzicht op het terras is prachtig.
Enfin, dat waar de bibliotheek voor is, is goed verzorgd. Het is jaren geleden dat ik voor het laatst de bibliotheek op de Prinsengracht bezocht. Mijn herinnering tovert beelden tevoorschijn van een overvol doolhof waar je niets kon vinden en je kont niet kon keren. Dat is hier wel anders. In het lichte gebouw van Jo Coenen is volop ruimte om te laten zien wat de bibliotheek in huis heeft. Een hoop dus. In een 21ste eeuws jasje, nog steeds trouw aan de doelstellingen: cultuur en kennis beschikbaar maken voor iedereen.
Eén tegenvaller. Minstens drie keer heb ik een presentatie bijgewoond van de plannen. Drie digitale wandelingen door dit prachtige gebouw gemaakt, even gestopt bij Reve en en even gestopt bij Brood. Dat was digitaal mooi en nu ook. Maar elke keer stopten we ook even bij de strips. Daar werd ik enthousiast van. Strips, als volwaardig onderdeel van een bibliotheek. Normaal heeft een bibliotheek er twee plankjes van, weggestopt bij de kinderboeken. Maar nu zou dat allemaal anders worden, suggereerden de presentaties. En inderdaad, niet meer bij de kinderboeken. En er zijn meer dan twee plankjes. Maar ik vond het tegenvallen. Mijn eigen collectie is groter. En beter gerubriceerd. Gelukkig zag ik her en der nog lege planken...
Enfin, dat waar de bibliotheek voor is, is goed verzorgd. Het is jaren geleden dat ik voor het laatst de bibliotheek op de Prinsengracht bezocht. Mijn herinnering tovert beelden tevoorschijn van een overvol doolhof waar je niets kon vinden en je kont niet kon keren. Dat is hier wel anders. In het lichte gebouw van Jo Coenen is volop ruimte om te laten zien wat de bibliotheek in huis heeft. Een hoop dus. In een 21ste eeuws jasje, nog steeds trouw aan de doelstellingen: cultuur en kennis beschikbaar maken voor iedereen.
Eén tegenvaller. Minstens drie keer heb ik een presentatie bijgewoond van de plannen. Drie digitale wandelingen door dit prachtige gebouw gemaakt, even gestopt bij Reve en en even gestopt bij Brood. Dat was digitaal mooi en nu ook. Maar elke keer stopten we ook even bij de strips. Daar werd ik enthousiast van. Strips, als volwaardig onderdeel van een bibliotheek. Normaal heeft een bibliotheek er twee plankjes van, weggestopt bij de kinderboeken. Maar nu zou dat allemaal anders worden, suggereerden de presentaties. En inderdaad, niet meer bij de kinderboeken. En er zijn meer dan twee plankjes. Maar ik vond het tegenvallen. Mijn eigen collectie is groter. En beter gerubriceerd. Gelukkig zag ik her en der nog lege planken...
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home