Drama bij gemaal Zeeburg

Jaren geleden vertelde Germaine Princen (toen GroenLinks-wethouder van stadsdeel Zeeburg, nu voor de PvdA wethouder in stadsdeel Oost) me het verhaal over het woonbotendrama in 1988 bij het gemaal Zeeburg.

Zoals bekend werd het Nederlands Elftal in 1988 europees kampioen voetbal. Dat werd gevierd met een rondvaart door de grachten. Om er voor te zorgen dat Gullit, Rijkaard en Van Basten (en al die andere helden) hun hoofd niet zouden stoten bij het passeren van de diverse bruggen, werd het peil in de grachten met een centimeter of 10 verlaagd. Om dat voor elkaar te krijgen, moest het gemaal Zeeburg, gelegen aan het eind van het lozingskanaal, stevig water gaan uitmalen naar het IJmeer. Resultaat in de maalkom was een peildaling van een halve meter. Dat was problematisch voor de daar gelegen woonboten. Die lagen stevig vast aan de kade en bleven daar met één kant hangen. De andere kant volgde de peildaling. Dan schuiven de planten en alle andere zaken die op het dek staan langzaam het water in. En erger, daar kon zo’n boot natuurlijk helemaal niet tegen, schuin hangen aan de kade.

Een detail wellicht, in het epos van het EK88. Maar voor die woonbootbewoners natuurlijk een drama. En omdat het heel lang geleden is en misschien maar weinigen het zich konden herinneren (en omdat het natuurlijk ook wel een mooi verhaal is), haalde ik het gisteren maar weer eens naar boven in de raad. Als Nederland dan wereldkampioen wordt, en die boottocht er komt, dan kunnen de mannen en vrouwen die gemaal Zeeburg straks weer aanzetten, er rekening mee houden.