04 oktober, 2010

Zwijgrecht

Wilders beroept zich bij de rechtbank op zijn zwijgrecht. Natuurlijk heeft hij dat, net als ieder ander. En ik zal hier niet de stelling verdedigen dat Wilders zijn eigen grondrechten verspeeld omdat hij vind dat ze anderen niet toekomen, want dat is natuurlijk onzin. Maar van iemand die zich stelselmatig op het standpunt stelt dat alles wat gezegd kan worden, ook gezegd moet worden, is het wel vreemd.

Het wordt nog gekker.

De rechter sprak zijn verbazing uit over de stellingname en zei dat het erop leek dat Wilders de discussie uit de weg ging. En na daar even over nagedacht te hebben, bedacht Wilders’ advocaat dat het niet anders kon of de rechtbank was vooringenomen. Dus wraakte hij de rechtbank. Nou is dat normaalgesproken al een zwaktebod van de verdediging, hier is het natuurlijk helemaal de wereld op zijn kop. Het beroep van Wilders op zijn zwijgrecht is natuurlijk een belediging van de rechtbank. Het is niets anders dan: ik heb niks met u te maken, zoek het maar uit.