Lijm en Parel

Vorige week nog bewonderde ik het Meisje met de Parel. Vandaag plakten twee mannen zich er aan vast. Vooral boze reacties waren hun deel. Het leek wel of hun heftige acties anderen rechtvaardigden in hun niets doen. “Als jullie je niet hadden vastgeplakt, ja dan was ik vandaag nog in actie gekomen voor het klimaat.” 

Ik maak me zorgen over al die prachtige kunstwerken, maar nog meer maak ik me zorgen over de toekomst van de planeet. Al jaren loop ik periodiek mee in klimaatmarsen, al jaren gireer ik keurig aan Milieudefensie. Vandaag was ook het nieuws dat het regeringen niet lukt om voldoende maatregelen te nemen om het Akkoord van Parijs na te komen. Ik sta gewoon voor lul met mijn keurige actievoeren. 

Ik vind dat vastplakken heel naar. Maar als het helpt om de wereld te doordringen van de urgentie om Nu in actie te komen, dan moet het misschien maar. Nog een klimaatmars voelt als doormodderen.