Oorlog is een smerig ding

Het Parool van gisteren meldde dat de lezers van het “gezaghebbende stripinformatieblad” ZoZoLaLa de strip Loopgravenoorlog van Jacques Tardi tot beste stripalbum hebben gekozen. Sinds jaar en dag geeft mijn striphandelaar mij ZoZoLaLa mee. Helemaal gratis, gesponsord door een groot aantal striphandelaren in het land. Het leuke is dat strips in het blad soms met de grond gelijk worden gemaak en net zo vaak commercieel tot mislukken gedoemde werkjes van debutanten en onbekende buitenlanders aan de vergetelheid worden onttrokken. Dus met de invloed van de sponsors valt het wel mee. En toch is het een uitstekend middel om de stripofiel het geld uit de zak te kloppen. Omdat de liefde voor de strip er van af spat en de redactie een goede neus heeft voor bijzondere en vernieuwende strips. En dat geld hebben die paar striphandels in Nederland wel nodig om het hoofd boven water te laten houden, aangezien de negende kunst in Nederland nog steeds een ondergeschoven kindje is.
Het blad is daarmee gezaghebbend en de verkiezing van Loopgravenoorlog door de lezers een goede indicatie van de impact van dat boek. Het lijkt een verkiezing die niet werd geleid door de waan van de dag, maar door het nog eens goed doorlopen en overdenken van de eigen boekenkast. En dat kan niet van iedere verkiezing door het grote publiek gezegd worden…

Wat mij betreft valt er veel te zeggen voor de verkiezing van Loopgravenoorlog. Ik geef toe, Tardi is een van mijn favoriete stripauteurs en zijn nieuwe werken schaf ik blind aan. En nooit ben ik na lezing teleurgesteld. Maar Loopgravenoorlog is een hoogtepunt in zijn oeuvre. Het is een overweldigend boek, een litanie van ellende in de loopgraven. Het gaat niet over de strategie van de generaals of de heldendaden van de groten. Het gaat over angst en dood. Over de schofterigheid van meerderen die zelf achter de linies blijven en bevelhebbers die duizenden levens offeren om een medaille opgespeld te krijgen. Mij blijft het boek vooral bij als een slapeloze nacht. Nooit ga ik slapen zonder een strip gelezen te hebben en die avond viel de keus op Loopgravenoorlog. Dat was dom. Geen moment kon ik besluiten om het boek maar weg te leggen. Na twee uur lezen en kijken was het uit. En de volgende uren lag ik wakker van de beelden. Nu lees ik Loopgravenoorlog alleen overdag. Inderdaad. Oorlog is een smerig ding.