Kiezen voor de toekomst

Net heb ik dan toch maar mijn steun gegeven aan een motie voor het aanstaande GroenLinks congres. De motie heeft vooral als doel de onvrede te laten zien over het Afghanistan-besluit van de Tweede Kamerfractie, zonder de eenheid te verliezen. Zelf had ik die motie natuurlijk heel anders geformuleerd, maar feit is dat ik helemaal niks heb geformuleerd. En dan sluit ik liever het compromis dat het mogelijk maakt om samen te kiezen voor de toekomst.

Ook ik heb mijn twijfels bij het besluit van de Tweede Kamerfractie, maar respecteer uiteindelijk hun afweging. Liever zie ik dat we ons druk gaan maken over wat er nog meer gebeurt in de wereld. Ademloos volg ik op dit moment de ontwikkelingen in de Arabische wereld. Angst voor het Iran-scenario, maar hoop op democratie en vrijheid voor landen waar dictatuur jarenlang de norm was.