Restoranje Revisited

Deze week stelde ik mijn eerste schriftelijk vragen. Over re-integratie-activiteiten. Er ging natuurlijk een persberichtje naar buiten. En ik zond de vragen toe aan de mensen van Restoranje, die mij inspireerden tot het stellen van die vragen. Ze reageerden dezelfde dag en ik werd er helemaal blij van. Wat is het geval?

Toen ik enige tijd geleden bij ze op bezoek was, was ik onder de indruk van de inzet en betrokkenheid waarmee ze mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt klaarstomen voor een baan in de horeca. Ik vertelde ze dat ik het verstandig zou vinden dat ze hun pijlen niet alleen op de gemeente zouden richten, want daar is veel minder geld beschikbaar dan in voorgaande jaren. Kijk ook eens bij de verzamelde horeca-ondernemers in Amsterdam, stelde ik ze voor. Die hebben alle belang bij de beschikbaarheid van goed personeel, en jullie kunnen daarbij helpen.

In hun reactie meldden de mensen van Restoranje dat ze inmiddels een denktankje hebben gevormd om na te denken over de vraag hoe ze het Amsterdamse horeca-bedrijfsleven bij hun activiteiten kunnen betrekken. En daar zitten niet de minste mensen in.

Daar gaat het om. Natuurlijk is het jammer als overheidsmiddelen wegvallen. En je moet ook zeker proberen om de overheid op andere gedachten te brengen. Maar voor het geval dat niet lukt, moet je niet bij de pakken gaan neerzitten. En Restoranje heeft de handschoen opgepakt. Klasse!