De jeugd van tegenwoordig deugt
Deze blog verscheen ook op de website van GroenLinks Amsterdam.
JAA! doet ieder jaar onderzoek naar wat er speelt onder Amsterdamse jongeren. Daar brengen ze dan een JAA! Headlines Krant over uit en ze organiseren een debat. Dit jaar was het debat in de Openbare Bibliotheek, ik was er bij en viel van mijn stoel.
Ruim honderd jongeren gingen met elkaar in debat over straatcoaches, twitteroorlogen op school en sexuele voorlichting. Bij dat laatste onderwerp zou je een doodse stilte verwachten, gegiechel dat maar niet op houdt of stoere jongens die in het anonieme donker van de zaal domme dingen roepen. Niets daarvan. Iedereen deed mee. Jongens, meiden, alle rangen en standen, kleuren en afkomsten, ze droegen allemaal bij aan het gesprek. Ze luisterden naar elkaar en zeiden zinnige dingen. Ja, ze wilden het hebben over tienermoeders, loverboys en homoseksualiteit. Want lang niet al hun ouders hadden het daarover en ze vonden dat niet goed. En op school de bloemetjes en de bijtjes nog eens doornemen? Dat kenden ze nou wel. Ze waren openhartig, terwijl ze heus wel wisten dat die ene opmerking over flirtende homo’s niet correct was.
Een van de debatleiders gaf onbekommerd zijn microfoon uit handen. Regel 1 van het voorzitten – meende ik geleerd te hebben – was dat je dat nooit moest doen. Maar nee, ze zeiden wat ze wilden zeggen, kort en bondig en gaven de microfoon daarna gewoon terug. Dan volwassenen, die de microfoon nooit meer los laten en zichzelf eindeloos herhalen.
Ze zeiden zulke zinvolle dingen, dat ik me begon af te vragen of het echt wel onzin was, wat ze daarvoor over sociale media op school hadden gezegd. Dat je daar echt veel tijd aan moet besteden en dat je je telefoon toch echt aan moet houden in de klas. Nu ik het opschrijf vind ik weer onzin, maar misschien is het geen jeugdige overmoed en onbezonnenheid en moet ik vooral kritisch staan tegenover mijn eigen verouderende normen.
Maar wie in mijn bijzijn binnenkort weer begint over de jeugd van tegenwoordig en dat kinderen zich vroeger toch beter wisten te gedragen, die krijgt lik op stuk. Maar wel met respect!
JAA! doet ieder jaar onderzoek naar wat er speelt onder Amsterdamse jongeren. Daar brengen ze dan een JAA! Headlines Krant over uit en ze organiseren een debat. Dit jaar was het debat in de Openbare Bibliotheek, ik was er bij en viel van mijn stoel.
Ruim honderd jongeren gingen met elkaar in debat over straatcoaches, twitteroorlogen op school en sexuele voorlichting. Bij dat laatste onderwerp zou je een doodse stilte verwachten, gegiechel dat maar niet op houdt of stoere jongens die in het anonieme donker van de zaal domme dingen roepen. Niets daarvan. Iedereen deed mee. Jongens, meiden, alle rangen en standen, kleuren en afkomsten, ze droegen allemaal bij aan het gesprek. Ze luisterden naar elkaar en zeiden zinnige dingen. Ja, ze wilden het hebben over tienermoeders, loverboys en homoseksualiteit. Want lang niet al hun ouders hadden het daarover en ze vonden dat niet goed. En op school de bloemetjes en de bijtjes nog eens doornemen? Dat kenden ze nou wel. Ze waren openhartig, terwijl ze heus wel wisten dat die ene opmerking over flirtende homo’s niet correct was.
Een van de debatleiders gaf onbekommerd zijn microfoon uit handen. Regel 1 van het voorzitten – meende ik geleerd te hebben – was dat je dat nooit moest doen. Maar nee, ze zeiden wat ze wilden zeggen, kort en bondig en gaven de microfoon daarna gewoon terug. Dan volwassenen, die de microfoon nooit meer los laten en zichzelf eindeloos herhalen.
Ze zeiden zulke zinvolle dingen, dat ik me begon af te vragen of het echt wel onzin was, wat ze daarvoor over sociale media op school hadden gezegd. Dat je daar echt veel tijd aan moet besteden en dat je je telefoon toch echt aan moet houden in de klas. Nu ik het opschrijf vind ik weer onzin, maar misschien is het geen jeugdige overmoed en onbezonnenheid en moet ik vooral kritisch staan tegenover mijn eigen verouderende normen.
Maar wie in mijn bijzijn binnenkort weer begint over de jeugd van tegenwoordig en dat kinderen zich vroeger toch beter wisten te gedragen, die krijgt lik op stuk. Maar wel met respect!
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home