Moet toch goed komen…?

Onlangs raakte ik toevallig verzeild in een gesprekje met een prominent VVD-er ergens uit den lande. Zo kwamen wij te spreken over windenergie. Belangrijke economische activiteit ook, vonden wij. Mijn gesprekspartner sprak uit te hopen dat die mensen in dat kabinet snel weer bij zinnen zouden komen, want dat windmolens op subsidies draaien, dat was natuurlijk flauwekul. Flauwekul? Dat was toch een van de campagneteksten van Mark Rutte?!

Maar goed. Het kan natuurlijk. Ook prominente VVD-ers hebben wel eens een afwijkende mening. Zie Winsemius. Zie Nijpels. Na de windmolens namen we de beschikbaarheid van technici op de arbeidsmarkt door. Daar zijn er namelijk te veel weinig van en dat is zorgelijk. Bedrijven gaan grote problemen krijgen om hun technische vacatures te vervullen. Hebben die eigenlijk al. En toen zei de prominente VVD-er dat er bij hem in de buurt een asielzoekerscentrum was. Daar woonden allemaal Afghanen en Irakezen, die echt iets konden, ook op het gebied van techniek, en die dolgraag aan het werk wilden. En dat mochten ze niet. Van het kabinet. Hij vond het belachelijk. En ik dacht alleen maar: dat is mijn tekst!

Het gesprek stelde me voor de keus: zin of geen zin in de toekomst? Voor het laatste pleit natuurlijk dat al die kritische VVD-ers op dit moment geen deuk in een pakje boter slaan en ook al geen poot aan de grond krijgen. Het kabinet gaat gewoon door met zijn foute plannen. Als die kritische VVD-ers het al echt proberen, natuurlijk. Toch kies ik voor Zin in de Toekomst. Want als dit soort ideeën leven onder prominente VVD-ers, dan hou ik hoop dat gezond verstand en goed fatsoen op enig moment weer een stevige rol gaan spelen. In Nederland en in Europa.

Waarvan akte. En spreekt u mij er in momenten van neerslachtigheid gerust op aan.