09 december, 2011

Vakkundig verprutst

Mensen met een beperking, langdurig werklozen; ze hebben een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Het betekent dat ze zonder hulp vrijwel geen baan kunnen vinden. Dat komt omdat ze vaak minder productief zijn dan gewone werknemers. Ze werken wel net zo hard als gewone werknemers, maar ze produceren minder.

Een manier om ze aan een baan te helpen is dan dat overheid en werkgever samen de kosten betalen. De werkgever betaalt voor de productie die wordt geleverd en de overheid vult het inkomen dan aan. Goed idee. Maar als zo vaak gaat het om de vraag hoe het idee wordt uitgewerkt.

Het kabinet houdt het simpel. De werkgever betaalt voor de geleverde productie en de gemeente vult dat loon dan aan tot een bedrag dat ligt tussen bijstandsuitkering en wettelijk minimumloon. En dat was het dan. Geen begeleiding of ondersteuning. Niets.

Het is de manier om een goed idee volkomen te verprutsen. Werken onder het minimumloon. Da’s natuurlijk een slecht idee. Minimumloon is een goede afspraak om er voor te zorgen dat werken ook echt wat oplevert. En het heet niet voor niets minimum-loon. Er valt vast een theorietje te bedenken waarin het gerechtvaardigd is om onder het minimumloon te betalen, maar feit is natuurlijk dat het tweederangs-werknemers oplevert. Dat je na negen jaar uiteindelijk toch minimumloon gaat verdienen, is dan natuurlijk niet meer dan een doekje voor het bloeden.

Het is ook niet slim om geen geld uit te trekken voor begeleiding van mensen. Veel werkgevers willen mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt best in dienst nemen, maar zien op tegen de begeleiding. Ze kunnen iemand best leren om het werk te doen. Maar om iemand te leren werken en zelf te leren hoe ze rekening moeten houden met de beperkingen van hun nieuwe werknemers, da’s heel veel gevraagd.

En zo helpt het kabinet een goed idee vakkundig om zeep.

1 Comments:

Blogger fem said...

lang niet alle gehandicapten hebben een lagere uurproductiviteit (probleem in de hoofdlijnennotitie wwnv is juist dat alleen uurproductiviteit telt, en urenbeperking niet, dus uurloon wordt wel aangevuld, maandsalaris niet, en met een urenbeperking aan het minimumloon komen is gewoon heel moeilijk, omdat je langzamer carriere maakt) dan reguliere werknemers en voor gezonde langdurig werklozen gaat dit helemaal niet op.


maar ik zou zo graag eens willen dat het niet ging over wat gehandicapten allemaal niet kunnen en hoe die zieligerds een beetje geholpen kunnen worden, maar over hoe we een arbeidspotentieel zo gaan inzetten dat iedereen er beter van wordt. dat spreekt mij veel meer aan, en ik ben onderdeel van die doelgroep.

5:21 p.m.  

Een reactie posten

<< Home