First Amsterdam Refugee Fashion Festival

De vraag was om een LinkedIn-profiel te schrijven van een startende duurzame ondernemer. Een handige manier om inzichtelijk te maken over welke ervaring, kennis en vaardigheden die zou moeten beschikken. Een profiel dus.

De startende duurzame ondernemer is een vrouw van 37. Ze studeerde Fashion en Finance. Na haar studie werkte ze een paar jaar als kleermaker in Bamako, Mali. Ze maakte kleding op bestelling, voor marktvrouwen, huwelijken en ambtenaren. Ook het dertien in een dozijn reparatiewerk ging ze niet uit de weg en ze werd goed in haar vak.

Terug in Nederland ging ze ontwerpen. Ze won een prijs van de gemeente Amsterdam en mocht het nieuwe uniform van de Dienst Stadstoezicht ontwerpen. Nog steeds vinden Amsterdammers het vervelend om een parkeerbon te krijgen, maar toch minder dan toen de uniformen deprimerend zwart waren. Maar van één ontwerp kun je de kachel niet laten roken. Dus ook bij de Hema en de Zeeman kon je haar vinden. Spotgoedkoop, want niet alleen gebaseerd op een keuze voor bewezen materialen, maar soms ook gemaakt in lage lonen landen, waar je niet zeker bent van goede werkomstandigheden.

Kleding hoor je niet te maken onder dat soort omstandigheden, daar kwam ze achter toen ze in Bangladesh zelf eens ging kijken. Daar zag ze ook de uitwerking van klimaatveranderingen op het leven van mensen. Ze leerde dat mensen die hier worden gezien als economische vluchtelingen, net zo goed kunnen worden omschreven als klimaatvluchtelingen. Terug in Nederland organiseerde ze het First Amsterdam Refugee Fashion Festival. Een catwalk in de Vluchtkerk, ongedocumenteerden die laten zien welke kleding ze moeten dragen als ze geklinkerd zijn en een nieuwe lijn van haarzelf, die daarop gebaseerd is.

Daarna ging ze fondsen werven om in Nederland zelf kleding te maken. Van duurzame, lokaal te verbouwen grondstoffen of met oude stoffen die herbruikbaar zijn. Geen kinderen in Bangladesh achter de naaimachine, maar mensen uit Amsterdam die door de meesten eigenlijk al waren afgeschreven. En die fondsen? Die vond ze bij Triodosbank, door crowdfunding en financiering door de erven Fentener van Vlissingen.

Het is natuurlijk allemaal lekker bij elkaar gefantaseerd, maar het zit er wel in. Enthousiasme, wereldwijde blik, gedrevenheid, bewustzijn, gewoon goed in je vak zijn en iets extra’s brengen. Of ze het is en wordt, weet ik niet. Maar het zou zo maar kunnen.

Met dank aan Kennisnetwerk Amsterdam, die afgelopen donderdag een Duurzaamheidsbijeenkomst organiseerden en een deel van de aanwezigen vroegen met bovenstaande vraag te spelen.