Linkse Lef Loont

Ewald Engelen steekt de laatste de dagen de ene veer na de andere in de reet van SP-leider Emile Roemer. Hij zou als enige begrepen hebben hoe je de crisis moet oplossen. Zo anders dan die rare mensen van de Kunduz-coalitie die het helemaal verkeerd deden.

Ik word er een beetje moe van. Natuurlijk, het is de oude discussie tussen bezuinigen vs. stimuleren. Engelen voert hem met verve. En wat dat stimuleren betreft heeft hij een punt, maar het zou mooi zijn als hij eens verder zou kijken dan zijn Keynesiaanse gelijk. En niet alleen hij, maar al die anderen die net doen of je ook gewoon geen Kunduz-akkoord had kunnen sluiten.

Want hoe was het ook weer? Die coalitie van neo-liberale incompetenten en intoleranten kwam er na zeven weken rondjes draaien in het Catshuis niet uit. Dat was een probleem, omdat men in Brussel voor 1 mei toch wel heel graag een briefje wilde dat Nederland zijn begrotingstekort in 2013 onder de 3% zou brengen. Dat kun je een stomme eis van Brussel vinden, maar Nederland kan die eis niet zo maar naast zich neerleggen. Er staat een boete op een te hoog begrotingstekort van enkele miljarden euro’s. Bovendien riepen niet alleen VVD, PVV en CDA dat die knoflookvreters in het zuiden hun begroting op orde moesten brengen en dat Nederland anders niet meer zou bijdragen. Ook SP en PvdA zongen keihard mee in dat koor. Dan kan je moeilijk voor Nederland op het laatste moment de teugels laten vieren. Bovendien had Nederland dan misschien meer rente over zijn staatsleningen moeten betalen. Een besluit om de economie niet kapot te bezuinigen, is prima. Maar het Kunduz-akkoord was daar niet de gelegenheid voor. Kortom, wel of geen Kunduz-akkoord was niet om het even. Geen Kunduz-akkoord had geld gekost, zonder dat het ook maar iets opleverde.

Toen de fractievoorzitters van VVD, CDA, CU, D66 en GroenLinks het dan maar zelf deden, werd Nederland inderdaad niet gratis het paradijs in gevoerd. Het is tenslotte crisis. Het Kunduz-akkoord was wel stukken beter dan het gebroddel dat het Catshuis had opgeleverd. Allerhande nare maatregelen van Rutte gingen van tafel en in plaats van bot te bezuinigen over de ruggen van de minima, werd gekozen voor lastenverzwaring, waarbij die minima juist werden ontzien, de middenklasse zijn deel leverde en de rijken extra werden aangeslagen. Meer concreet: eigen bijdragen omhoog, maar niet voor mensen op een minimum. BTW omhoog, maar niet op eerste levensbehoeften. Reiskostenvergoeding belast zoals dat in de meeste Europese landen het geval is – hoe lullig ook, de mensen die het treft hebben een inkomen uit arbeid en dat is veelal hoger dan het minimum. En tot slot een extra heffing voor mensen met een hoog inkomen en voor de banken. De narigheid is in het verleden vooral slechter verdeeld.

Had het nog beter gekund? Natuurlijk, maar dan hadden de linkse vrienden van SP en PvdA niet moeten lanterfanten, lummelen en lamenteren. Dan hadden ze lef moeten tonen. Het lef van GroenLinks loont in ieder geval: RWE/Essent zet zijn kolencentrale in de Eemshaven niet aan omdat het niet lonend is als gevolg van de kolenbelasting in het Kunduz-akkoord.