Verjaring…

Vanochtend zag ik onze minister-president op het journaal. Hij verklaarde – als mens! – dat die vieze priesters die niet van kleine kinderen hadden kunnen afblijven, voor de rechter gebracht zouden moeten worden. Maar als minister-president moest hij er natuurlijk wel rekening mee houden dat Europese regels dat misschien onmogelijk zouden kunnen maken. Je gelooft het toch niet. Zelfs het juridisch wat dolende Nederland kent al heel lang verjaringstermijnen. Veel langer dan de EU bestaat of dat er een Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens is. En nu zegt de minister-president in gewone mensentaal: ik wil de vieze priesters graag vervolgen, maar van Europa mag dat misschien niet. Hoe verwacht je nou ooit enig draagvlak te krijgen voor je europees project als je dit soort onzin uitkraamt?