FBNA: fatsoenlijke charitas

De gemeente Amsterdam heeft natuurlijk een heel behoorlijk armoedebeleid. Allereerst natuurlijk een succesvol beleid om mensen aan het werk te krijgen, maar als dat niet lukt staat er ook nog een keur aan regelingen klaar om te voorzien in extra financiële ondersteuning. Het blijft karig, maar Amsterdam is in ieder geval een stuk minder karig dan de meeste andere gemeenten. En dat is goed.

Het nadeel van al die regelingen is dat ze niet passen op al die bijzondere situaties die zich in de praktijk voordoen. Ze zijn niet bedoeld om dat ene specifieke probleem op te lossen, of ze hebben teveel tijd nodig om te beoordelen of er eigenlijk wel geld beschikbaar kan worden gesteld. En wat doe je dan, als maatschappelijk werker of jeugdhulpverlener? Een echt probleem is een echt probleem, ook als er geen regeling voor is.

In Amsterdam kunnen professionals die geconfronteerd worden met een acuut armoedeprobleem dat niet past in een van de vele regelingen van de stad, terecht bij het Fonds Bijzondere Noden Amsterdam. Het FBNA kan wat de overheid niet kan, namelijk rechtvaardig zijn als dat niet rechtmatig is. En dat is goed. Gesloten systemen zijn heel erg eerlijk, maar gooien soms het kind met het badwater weg. Dan is het goed dat er een partij is die hulp kan bieden. Het FBNA springt bij als de kachel stuk is, geld voor de contributie voor een sportclub ontbreekt of wanneer de dierenarts niet betaald kan worden.

Is het charitas? Waarschijnlijk wel. Maar het is wel heel fatsoenlijke charitas. Als je het krijgt hoef je niet met de pet in de hand dankjewel te zeggen, en in het fietsplaatje zit ook geen gat. En als de vangnetten van de solidariteit niet werken, heb ik liever fatsoenlijke charitas dan een keiharde val.