Leren door Meedoen

Een leernetwerk voor ambtenaren over Doe-Democratie. Klinkt mooi. Mensen die kennis en ervaring met elkaar delen. Laat maar komen, toch? Ik vraag het me af. Natuurlijk, zo'n leernetwerk levert wat op. Kennis delen is kennis vermeerderen. Maar het kost ook. Het kost tijd en geld, want een uur besteed aan het leernetwerk is een uur dat niet aan iets anders wordt besteed. Dan moet je wel weten dat je het onderste uit de kan haalt.

Bovendien, zo'n leernetwerk moet het niet alleen hebben van ambtenaren. Die maken de Doe-Democratie tenslotte niet. Burgers maken de Doe-Democratie. Vaak naast drukke andere bezigheden, zoals werk of kinderen opvoeden. Om het leernetwerk de moeite waard te maken, zal dus vaak een beroep worden gedaan op toch al druk bezette Doe-Democraten. Wat krijgen die daar voor terug?

Leren doe het je het meeste van fouten. Die komen vaak niet op de rader. Een mislukt initiatief speelt zichzelf niet in de kijker. Het zullen dus vaak de successen zijn die bij een leernetwerk besproken worden. Ook leerzaam, maar het gaat ook om de don'ts. Aan alleen maar do's heb je niet zoveel.

Trouwens, de successen en achtergrondverhalen kan iedere ambtenaar die een uurtje surft zo zelf wel vinden. Je zoekt op Nieuwe Jutter, De Meevaart, Leeszaal Rotterdam West, Eigen Kracht Conferenties, Rob van Veelen, Jos van der Lans, Justus Uitermark, Movisie, Zorg en Welzijn, of desnoods struin je wat op dit blog van eigen hand. Voor je het weet ben je een dag zoet, en heb je veel gelezen wat je nog niet wist. Trouwens, ook veel wat je eigenlijk al wel wist.

Zou het niet beter zijn als ambtenaren gewoon regelmatig meedoen met de Doe-Democratie? Weten doen ze al veel, maar als ze meedoen ervaren ze ook wat het is. Waar de kleine succesjes liggen, die je eigenlijk niet over kunt brengen in een zaaltje. Ze ervaren de teleurstelling van de vrijwilliger die niet komt opdagen. Ze maken mee wie er op een middag binnen komen en weer weg gaan. Welke vragen burgers zo maar kunnen stellen, en welke activiteiten veel bezoekers trekken en welke niet. Ze voelen het grote geduld dat soms echt moet worden opgebracht als je iemand Nederlands wilt leren, of om met zijn allen tot een besluit te komen.

Ambtenaren die leren van de praktijk. Graag. Want te veel ambtenarenwerk gebeurt achter het bureau. Maar leer dan ook in de praktijk. Dan kost het de Doe-Democraten niet te veel tijd; sterker nog, hun werk wordt een beetje verlicht door een helpende ambtenaar. Die ambtenaar ziet dan ook de keerzijde van de Doe-Democratie, de dingen die heel veel moeite kosten, de dingen die mislukken. En door mee te doen leren ze niet alleen, ze ervaren ook. Het maakt ze vast betere gesprekspartners van en voor de Doe-Democraten.