Degelijk driedelig grijs

Vanmiddag bij Buitenhof had minister Donner weer eens zijn degelijke driedelig grijs aangetrokken en geoefend op een mooi sonoor gereformeerd stemgeluid. Alles was er op gericht de kijker te laten weten dat hier een man sprak die weet waarover hij het heeft en die je wel moet vertrouwen.

Wat moesten we zoal van hem aannemen? Nou, dat de discussie over het bestuursakkoord eigenlijk alleen gaat over de verandering van de Sociale Werkvoorziening. En dat wethouders die het bestuursakkoord afwijzen, politiek bedrijven op een plek waar dat niet hoort en zo het land onbestuurbaar maken. O, en die directeur-generaal die vertrok omdat ze niet in een door de PVV politiek verziekt klimaat wil werken? Het zou wat worden als alle ambtenaren zomaar vertrokken omdat de ideeën van een kabinetspartner of –gedoger hen niet aanstaan.

Ja kijk, dan helpen kledingkeuze en dictie natuurlijk niet meer. De discussie over het bestuursakkoord gaat niet alleen over de Sociale Werkvoorziening. Dat weet Donner heus wel. Die discussie gaat er over de het Kabinet een wet verzint om mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te krijgen, maar voor dat goede idee zo ontzettend weinig geld ter beschikking stelt, dat het beetje dat nog wel komt, vrijwel helemaal op gaat aan de Sociale Werkvoorziening. En is afwijzen van het bestuursakkoord dan politiek bedrijven? Een bestuurder die met de pet in de hand dankjewel zegt omdat hij een regeling moet gaan uitvoeren die onuitvoerbaar is, is geen knip voor de neus waard. In dit geval is nee zeggen louter bestuurlijk handelen, waar geen politiek aan te pas komt. En dan de directeur-generaal. Dat Donner niet zegt dat ze er gedachten op na houdt die in zijn eigen partij ook bestaan, dat kan ik me nog voorstellen. Maar dat hij echt niks beters weet te verzinnen dan dat de directeur-generaal politiek bedrijft, duidt erop dat hij het gedachtegoed van de PVV inmiddels ook een mening vindt als iedere ander.