Neutraal

Ooit was ik wethouder. Een wethouder wordt bijgestaan door ambtenaren. Van sommige van die ambtenaren wist ik of kon ik nagaan wat hun politieke kleur was. Omdat ze dat tegen mij zeiden, of omdat ze daar in het openbaar voor uit kwamen.

Er waren ook ambtenaren waarvan ik niet wist wat hun politieke voorkeur was. Ze zeiden het niet en ze liepen er ook niet mee te koop. Waren ze daarom neutraal? Natuurlijk niet. Ieder mens heeft zijn opvattingen!

Voor mij deed het er uiteindelijk niet toe. Ambtenaren worden niet ingehuurd vanwege hun politieke voorkeur. Vanwege hun geloof of sexuele voorkeur. Ambtenaren worden ingehuurd vanwege hun deskundigheid of vaardigheid. En eigenlijk altijd allebei. Deskundigheid en vaardigheid gaan over de vraag of je bent geschikt bent voor de taak die je wordt toevertrouwd. Ambtenaren voeren uit, adviseren en beoordelen. Zolang ze daar geschikt voor zijn, en dat zijn ze als deskundig en vaardig zijn, doen hun opvattingen er niet toe. Die zijn uiteindelijk privé. Dat geldt ook voor voor de persoon die je keuken komt installeren of je fietsband plakt.

Dat is dus de maatstaf waarlangs ambtenaren gelegd moeten worden. Deskundigheid. Vaardigheid. Neutraliteit is geen van beiden. Niemand is neutraal. 

Als het dus gaat om de uitingsvormen van wie we zijn of willen zijn, de moeten we elkaar de ruimte geven. Hoofddoek, tulband, keppel, kruisje, hanekam, vergiet, het zijn individuele uitingsvormen. Ze zeggen niets over deskundigheid of vaardigheid.