25 november, 2011

Waar ben ik nou weer in terecht gekomen?

Al maanden erger ik me mateloos aan de overlast van de taxi-standplaats op het Leidseplen. Zelf heb ik daar geen last van, ik slaap iedere nacht als een roos in de rustige Indische Buurt. Maar je zult maar op het Kleine Gartmanplantsoen wonen. Meerdere malen per nacht en soms zelfs hele nachten wordt je uit je bed getoeterd door taxi-chauffeurs die hun collega’s manen een klein stukje door te rijden op de standplaats. Sinds het begin van dit jaar houdt een van de bewoners wekelijks bij hoe vaak ze ’s nachts wordt wakker getoeterd. Je mag als bewoner van het Kleine Gartmanplantsoen niet de rust van de Indische Buurt verwachten, maar wat hier gebeurt gaat echt alle perken te buiten!

Ik stelde er een keer vragen over en in maart van dit jaar maakte ik samen met college Fjodor Molenaar een initiatiefvoorstel om maatregelen te nemen om de overlast te verminderen. Zoals wel vaker stelde het college van B&W zich op het standpunt dat het initiatiefvoorstel ook niet helemaal goed was, maar uiteindelijk rolde er het idee uit om op vrijdag en zaterdag – de meest overlastgevoelige dagen – de taxistandplaats te sluiten en feitelijk te verplaatsen naar het Leidseplein, naast het Hirschgebouw. Daar staan de taxi’s nu ook al te wachten – tenminste, wanneer er toezicht is - tot er een taxi uit de standplaats vertrekt en er dus ruimte komt aan het eind van de rij. In een mooie brief schreven de burgemeester en wethouder Wiebes: “Juist omdat in een zeer complexe omgeving gewerkt wordt, zullen we hier samen met de politie en stadsdeel Centrum goed naar kijken. Aspecten als verkeersveiligheid, openbare orde, de toegangkelijkheid van aanliggende percelen en mogelijke extra overlast voor andere bewoners rond het plein worden hierbij afgewogen.” Kortom, stad en stadsdeel zouden er gezamenlijk de schouders onder zetten en voor 1 november van dit jaar zou het geregeld zijn.

Op 1 november was er nog helemaal niets geregeld. Collega Molenaar stelde het aan de orde in de rondvraag van de commissie Verkeer van de gemeenteraad en wethouder Wiebes zou het uitzoeken. Wij zaten natuurlijk ook niet stil en ontdekten dat de vertraging niet het gevolg was van de gebruikelijke oorzaken als niet in de planning opgenomen, slagboom niet besteld of vergunning niet aangevraagd. Het bleek dat van ambtelijke zijde toch weer bezwaren waren opgeworpen. Er moesten een hek naast de rij taxi’s en een tweede slagboom komen. Reden om er toch maar een actualiteit van te maken, want wij zijn natuurlijk niet de enigen die zich hier druk om maken. En bij een actualiteit zeggen de regels van de commissie, mogen anderen leden ook vragen stellen en meediscussiëren.

En wat was het antwoord van wethouder Wiebes op de vraag waarom het zo lang duurde? Da’s de schuld van stadsdeel Centrum, die vergeten zijn de toezichthouders om advies te vragen. En als wij nou contact zouden opnemen met de wethouder van stadsdeel Centrum – van GroenLinks, zei hij er nadrukkelijk bij – dan zou hij dat ook doen. En zo duidelijk als hij was bij dit antwoord, zo vaag bleef het toen ik vroeg of dat advies er dan al was, wat er in stond en wat hij daarvan vond. Ja, dat advies was er, er moest een hek komen en een extra slagboom en hij had daar geen oordeel over. AT5 maakte er vervolgens een klassiek “Blunder van Stadsdeel Centrum”-item van. Daarin kwam het vergeten advies ruimschoots aan de orde en werd met geen woord gerept over de toch wel exorbitante eisen van de toezichthouders.

En zo werd het dus een klassieke robbertje zwarte pieten. Eric Wiebes heeft de eerste slag gewonnen, met dank aan AT5. Maar de verliezers zijn natuurlijk de bewoners van het Kleine Gartmanplantsoen, die ook vannacht niet rustig zullen slapen.

11 november, 2011

Dag van de Dialoog

Donderdagmiddag bij het verlaten van de Stopera zag ik opeens Glenn Helberg samen met anderen aan een tafeltje zitten. Glenn Helberg was voorzitter van de Denktank Sociale Cohesie van het voormalige Stadsdeel Zeeburg en is een ontzettend aardige man. Natuurlijk ging ik hem even de hand drukken. Aan de tafel bleken nog meer Amsterdamse prominenten te zitten, zoals DJ Isis, rabbijn Lody van de Kamp en wethouder Andrée van Es. Maar gelukkig niet alleen maar prominenten. Dag van de Dialoog!

De uitnodiging om aan te schuiven kon ik natuurlijk niet afslaan. Het gesprek had als onderwerp Jong en Oud in de Stad, maar waaierde alle kanten op. Over jongeren en of ze willen deugen. Zelf ben ik daar vooral optimistisch over, maar er zijn kinderen en jong volwassenen die stevig uit de bocht vliegen. Dat doen ze zelf, maar lang niet altijd kunnen we ze daar in hun eentje voor verantwoordelijk houden. Armoede, niet herkende licht verstandelijke handicap, geen positieve voorbeelden in de eigen omgeving, het helpt allemaal niet en daar kunnen ze zelf niet zoveel aan doen. Volwassenen – al dan niet met een functie – natuurlijk wel. Maar ook sociale media kwamen langs. Anoniem misschien, maar wel de nieuwe plek om elkaar te ontmoeten en kennis en opvattingen met elkaar uit te wisselen. Ook tussen jong en oud, die in het echte leven niet zo heel veel plekken delen. En natuurlijk kwam Occupy langs. Wel een plek in de echte wereld die alle mensen kunnen delen. En waar ze dat ook doen. En waar DJ Isis na afloop weer naar toe ging om de wereld een beetje beter te maken.

En wat leerde ik? In ieder geval dat je de uitnodiging om aan te schuiven bij het gesprek eigenlijk altijd zou moeten aanvaarden. Ik ging verrijkt naar huis. Ik leerde ook hoe wer eens waardevol het is wanneer Amsterdammers van diverse pluimage met elkaar in gesprek gaan.

03 november, 2011

ING stelt orde op zaken

Even voor het idee. ING heeft vandaag aangekondigd dat 2700 mensen op straat komen te staan. En ING heeft laten weten dat de kwartaalwinst € 1,7 miljard bedroeg. Je mag het vast niet vermenigvuldigen, maar toch, dat klinkt als een jaarwinst van € 6,8 miljard.

Ik kon het niet laten. 6.800.000.000 gedeeld door 2700 is 2.518.518. Op iedere medewerker die zijn baan verliest, maakt ING dit jaar ruim € 2,5 miljoen winst. Hoog tijd om orde op zaken te stellen…

02 november, 2011

Die Grieken, de euro en het rad voor ogen…

We hebben het maar steeds over Die Grieken, die boven hun stand hebben geleefd en de kluit hebben belazerd. Het is een manier om de crisis onder woorden te brengen. Wie het zo zegt kan alleen maar boos zijn op Die Grieken. Maar zo draaien we ons natuurlijk een rad voor ogen.

Als Griekenland een Nederlandse burger zou zijn geweest, had hij al jaren geregistreerd gestaan in Tiel . Geen bank had hem nog geld geleend, want naar dat geld had je kunnen fluiten. Maar voor landen is dat anders. De banken hebben er op gegokt dat Europa wel garant zou staan. Europa kan immers weinig anders. Als Griekenland zijn schuldaflossing staakt, vallen Europese banken om. En na het faillissement van Lehman lijkt de theorie wel te zijn dat iedere bank een systeembank is, waarvan we het ons niet kunnen veroorloven dat die omvalt.

Maar als Europa weet dat het de rekening betaalt, waarom greep het dan niet in? Toen de euro werd ingevoerd zijn er geen goede afspraken gemaakt over hoe landen om moeten gaan met begrotingstekorten en staatsschulden. Natuurlijk, het begrotingstekort mag niet hoger zijn dan 3% en de staatsschuld niet hoger dan 60% van het Bruto Nationaal Produkt. Maar wat te doen als een land zich daar niet aan houdt? De politici die de euro invoerden durfden hun burgers niet te vertellen dat het voordeel van de euro ook zou moeten betekenen dat Europa wat over de begroting van individuele landen te zeggen zou krijgen. De halfbakken afspraken die ze wel maakten, werden als eerste geschonden door Duitsland en Frankrijk. En als die het al mogen, dan mag een land met een dwerg-economie als Griekenland het natuurlijk ook. Maar de kruik gaat net zo lang te water tot ze barst, dus nu is Griekenland feitelijk failliet en moet Europa de banken redden die ondanks de virtuele registratie in Tiel, toch geld bleven lenen aan Griekenland.

Maar is dat wel redelijk? Hadden die Grieken de boel dan niet geflest, toen ze zich met opgepoetste cijfers de euro in sjoemelden? Zeker. Maar wie heeft ze daarbij geholpen? Goldman Sachs, die de toenmalige Griekse regering maar wat graag hielp om de boeken op te leuken . En een paar jaar later heel goed wist dat je niet moest investeren in Griekse banken.

Maar zelfs dan. Als er geen Tiel is voor landen, dan moet je als bank natuurlijk zelf een beetje opletten. En voor Europa geldt hetzelfde. Maar banken vonden het wel lekker om geld uit te lenen aan Griekenland omdat ze er op rekenden dat Europa feitelijk garant stond. En Europese politici vertelden hun kiezers liever niet dat Europa betekent dat landen elkaars souvereiniteit delen. En dat dat een goed idee was, omdat het vrede en welvaart oplevert.

Dus laten we ophouden met het steeds over die Grieken te hebben. Wat we nodig hebben is minder banken en meer Europa. Daar moest het maar eens over gaan!